การสร้างพระพุทธรูป
พระพุทธรูปนี้ไม่ว่าจะอยู่ที่ในวิหาร อยู่ในโบสถ์ อยู่ในศาลา ในสถานที่สำคัญต่างๆ ใครที่เป็นพุทธศาสนิกชนจะเป็นมนุษย์ก็ดี จะเป็นเทพก็ดี เมื่อได้พบเห็นแล้วก็จะไปกราบไปไหว้ด้วยความสนิทใจ แล้วก็น้อมอาศัยพระพุทธรูปเป็นเครื่องน้อมระลึกถึงพระคุณของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ใช่เรามาติดแค่พระพุทธรูปตรงนี้ เราเห็นท่านเราก็น้อมเอาองค์ท่านเป็นตัวแทน แล้วก็น้อมถึงคุณของพระพุทธเจ้า 9 บทใหญ่ๆ มีอรหังคุณ เป็นต้น มีอรหังสัมมาสัมพุทโธ ที่เราสวดอิติปิโส เราอาศัยพระพุทธรูปเป็นสื่อให้น้อมถึงคุณของพระพุทธเจ้าที่มีต่อเนไวยสัตว์ทั้งหลาย ดังนั้นพระพุทธรูปชื่อว่าเป็นศูนย์รวมใจของเราศาสนิกชนทั้งหลาย มีพระพุทธรูปแล้วเราได้กราบไหว้บูชา โดยสนิทใจ
การสร้างพระพุทธรูปในศาลาการปฏิบัติธรรม เหมือนหนึ่งองค์สมเด็จพ่อได้ประดิษฐานได้ปรากฏเป็นองค์ให้เราเห็นได้กราบ ได้ไหว้ ได้สักการะบูชา ได้น้อมระลึกถึงคุณของท่าน ก็จะเกิดปิติปราโมทย์ บางทีอาศัยพุทธคุณเกิดปิติปราโมทย์แล้วเราน้อมพิจารณาปิติปราโมทย์ โดยความเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ก็สามารถทำให้ผู้กราบระลึกนี้ ยังอริยมรรค อริยผลตั้งแต่โสดาเป็นต้นจนถึงอรหันมรรคเป็นที่สุดนี่ก็เกิดขึ้นได้
ดังนั้นขอให้ท่านสาธุชนทั้งหลายที่มาร่วมทำกุศลในครั้งนี้ จงได้เกิดความปลื้มอกปลื้มใจ ว่าเราได้สร้างองค์สมเด็จพ่อ รูปแทนขององค์สมเด็จพ่อ ประดิษฐานให้เป็นที่กราบไหว้บูชาของเทพเทวดาและมนุษย์ทั้งหลายตลอดไป เราดูแล้วเราจะได้มีความปลื้มปิติอยู่เป็นประจำ
จากธรรมบรรยาย พระครูปลัดประจาก สิริวณฺโณ ในโอกาสสร้างพระพุทธรูปประจำศาลาตาณัง เลณัง
ปฏินิสสัคโค (สละคืน) 